Balkanlar’da Toplumsal ve Ekonomik Değişim: Drama Sancağı Örneği
Arslan, Ege Üniversitesinde tamamladığı “19. Yüzyılda Balkanlar’da Sosyo-Ekonomik İlişkiler: Drama Sancağı Örneği (1864-1913)” başlıklı doktora tezinde; Drama Sancağı örneğinde, 1864-1913 yılları arasında Balkanlar’da sosyo-ekonomik ilişkileri konu edinmekte ve meseleyi Drama Sancağı’ndaki sosyal, kültürel ve ekonomik ilişkiler üzerinden değişim kavramı çerçevesinde ele almaktadır. Tezin ana problematiği ise Drama Sancağı’ndaki değişimin Selanik’e göre hızı ve niteliğidir. Tez, değişim olgusunu Osmanlı modernleşme tecrübesi bağlamında analiz etmektedir.19. yüzyıl Osmanlı sosyo-ekonomik tarihini genelde Balkanlar, özelde ise Drama Sancağı örneği üzerinden inceleyen tez, 19. yüzyıl Osmanlı’sındaki değişimin parametrelerini belirlerken, Osmanlı’nın modernleşme ve değişim çerçevesinde ortaya koyduğu reformların laboratuar şehirlerinden biri ve nispeten daha heterojen Selanik yerine daha homojen Drama Sancağı’na odaklanır. Tezin bir başka özelliği de 19. yüzyıl Osmanlı’sındaki değişimi anlamaya çalışan ATÜT, bağımlılıkve dünya sistemi, az gelişmişlik gibi genel teorileri göz ardı etmeksizin, bunları eleştirel bir yaklaşımla değerlendirerek Drama Sancağı’ndaki değişimin özgün yönlerini belirlemesidir.2007 Mayıs ayında bölgede yapılan saha araştırmasının verilerini içeriyor olması çalışmaya özgünlük katan bir başka husus. Arslan, Drama, Kavala, Sarısaban ve çevresinde yaptığı saha araştırması ile bölgeyi mercek altına alıyor ve görsel veri sağlıyor. Arslan’a göre böyle bir araştırma, 1864’ten günümüze, arşiv belgelerinde, seyahatnamelerde ya da ikincil kaynaklarda adı geçen bu yerlerdeki değişimi açığa çıkarıyor. Bu aynı zamanda yerel tarih araştırmalarında saha araştırması metodunun kullanılmasının önemini de gösteriyor.Dönem olarak Osmanlı şehirlerinde değişimin ve idarî yapılanmanın temel taşı olan 1864 Vilayet Nizamnamesi’nin yayınlanması ve Drama Sancağı’nın Selanik Eyaleti’ne bağlı müstakil bir sancak hâline gelmesi ile sancağın Osmanlı Devleti’nin hâkimiyetinden çıktığı 1913 yılları arasını içeren tezin kaynakları ise şunlar: Başbakanlık Osmanlı Arşivi, İngiltere Milli Arşivi (The National Archives), Dışişleri Bakanlığı belgeleri (Foreign Office), Selanik’teki Makedonya Tarih Arşivi, Kavala’daki Kavala Genel Arşivi (GAK-General Archives of Kavalla)… Arslan ayrıca, Kavala Genel Arşivleri (GAK) Şefi de olan Kyriakos Lykourinos’un Osmanlı Döneminde Kavala Şehri başlıklı Yunanca eseri vasıtasıyla Kavala Arşivi’nde bulunan Kavala Ortodoks Yunan Toplumu Nizamnamesi (1864-1889), Çeyiz Anlaşmaları Nizamnamesi (1896-1904, 1904–1914), Vasiyetnameler Nizamnamesi (1896-1913), Temsilcilik ve Kocabaşılık Yönetim Nizamnamesi (1895-1908), Vekâletnameler Defteri (1910-1911) ve Osmanlı Kavala Kazası Tapu-Kadastro Defterleri (1885-1912) koleksiyonlarındaki verilere ulaşmış.Arslan beş bölümden oluşan çalışmasının ilk bölümünde Balkanlar’ın tarihî coğrafyası ve yol ağına dair bilgi verdikten sonra Drama Sancağı’nın coğrafî ve idarî yapısı üzerinde duruyor. Tezin bu bölümü bölgedeki surlar, liman, cami, mescit, tekke, medrese, kilise gibi dinî yapılar ile mektep ve imaret gibi sivil mimarî yapılarını ve sancağın cemaat yapısını ana hatlarıyla vermektedir.Drama Sancağı’ndaki toplumsal yaşamın ele alındığı ikinci bölümde, sancağın 19. yüzyılda geçirdiği demografik değişim, tablolar hâlinde değerlendirilmekte ve şehirlerin gündelik yaşamına dair bilgiler verilmektedir. Yerel yönetimlerin modernleşmesi konusunu da içeren tez, Drama Sancağı’nda şehirleşme ve belediyecilik anlayışındaki değişimin arka planına da ışık tutmaktadır.Sancaktaki ticarî ilişkileri de değerlendiren tez, Osmanlı ticarî yapısına dair genel bir çerçeve çizdikten sonra Drama Sancağı’ndaki gelişmeleri değişim paradigması kapsamında ele alıyor. Bölgenin en önemli ticarî metası tütündür. Arslan, özellikle 1848-1859 ve 1870-1875 yılları arasında Kavala Limanı’ndan ihraç edilen tütün verileri üzerinden bölgenin ticaret hacmini ortaya koymaktadır. Ayrıca tütün üreticisi çiftçi, komisyoncu ve aracı tüccarlar arasındaki ilişkiler ile Avrupalı tüccarların tütün ticaretinde kendi aralarındaki rekabeti inceleyen tez bölgedeki tüketim ve tarımsal üretim ilişkilerine de yer veriyor.